İzmir'in Dağlarında Çiçekler Açar

Geçtiğimiz haftasonu İzmir'e bizim köye gittim. Sizin köy neresi derseniz tam olarak şurası diyebileceğimi zannediyorum. Mavi gözüken yer Latif abimin inek damı, en tepedeki ev de dedemin evi. Her neyse Cuma günü yola çıktım. Yola çıkarken de İzmir'de 30 saatimi, yolda ise 18 saatimi geçireceğimi bilerek çıktım. Fiyat/Performans, Zaman/Fiyat, Performans/Zaman birimlerinden herhangi biri açıısndan karlı bir alışveriş olmadığının farkındaydım zaten ama olsun hem kendim için bir değişiklik olsun dedim, hem iki insan görmüş olurum dedim. Fakat kazancım bunlarla sınırlı kalmadı.

Kimse bana demedi ki "Eski takımı yeniden bir araya getiriyoruz, var mısın?". Hayır bunu bana söyleseler, ben isterse iki saat kalacak olayım, zaten giderdim yine. Eski takımdan kastım ne mi? Eski takımdan kastım çocukken her yaz köye gidip yaklaşık bir ay süre ile kaldığımız zamanlarda birbirimize yoldaş olduğumuz, aynı su akıntısının önüne baraj kurup sonra yıktığımız, küçük tepe ismi ile meşhur tepeye beraber baraka kurduğumuz sonra içine girip "Burası benim evimmiş meğersem" dediğimiz, "Haydi 3. havuza kadar gidelim" diyip sonra yolun ortasında böğürtlene daldığımız, zaman zaman sayıca değişkenlik gösteren ama her zaman 3 kişiden fazla olan takımı kastediyorum. Kim vardı peki bu takımda? Reyhan Ablam, kardeşi Oğuzhan, kuzenim Hatice, onun kardeşi Recep, kardeş torunumuz Enes, Enes'in kardeşi Rümeysa ve ben vardım.

Bunca sene (bazılarını görmeyeli 4-5 sene olmuştu) sonra hepsini birden görmek bir hoş oldu. Oturup eski günleri uzun uzun yad edecek veya küçük bir geziye çıkacak vakimiz olmadı belki ama birlikte oturup konuştuğumuz 1-2 saat çok şükela oldu. Düşünün ki sabah akşam kaymaklı ekmek kadayıfı yiyorsunuz ama ne şekeri ne kaymağı sizi baymıyor. Tabi ne yaptık? Hazır birbirimizi bulmuşken fotoğraf çektirdik. Eskilerden bir fotoğraf olaydı onu da koyaydım güzel olurdu tabi ama kim bilir nerede o fotoğraflar. Bulursam koyarım artık. Bu da böyle bir anım taze bitti zira.

Soldan Sağa: Oğuzhan, Reyhan Abla, Ben, Mehmetcan, Hatice, Recep, Dedem

Bir Günlük Civciv Böyle Olur(Boyamaya Gerek Yok)

 

Yarasa Fotoğrafı Çektim Yuhh!!!

Aslında Şehrin Işıklarından Yıldızlar Gözükmüyor :p